#513: Witwassen, valsheid, ontneming

Met de ontnemingsmaatregel kan na een veroordeling wederrechtelijk verkregen voordeel worden afgepakt. De gedachte hierachter is dat misdaad niet mag lonen. Maar om voordeel te kunnen ontnemen, moet wel vast komen te staan dat daadwerkelijk voordeel is behaald. Dit blijkt geen sinecure als het gaat om valsheid in geschrifte of witwassen. Uit een recente uitspraak blijkt gelukkig dat de ontnemingskamer van de rechtbank Amsterdam dit goed in de vingers heeft.LEES VERDER

#471: Verbeurd en ontnomen

Misdaad mag niet lonen. Daarom wordt voordeel dat is behaald door het plegen van misdrijven van veroordeelden ‘afgepakt’. Dat kan op verschillende manieren, bijvoorbeeld door een ontnemingsmaatregel op te leggen of (een deel van) het voordeel verbeurd te verklaren. Maar hoe om te gaan met de situatie dat zowel een verbeurdverklaring als een ontneming aan de orde is? Die vraag kwam onlangs aan bod in een conclusie van advocaat-generaal Aben.LEES VERDER

#462 Nee tegen NCBC

Deze maand publiceerde de Raad voor de Rechtspraak zijn advies over het conceptwetsvoorstel versterking aanpak ondermijnende criminaliteit II. Het springende punt in dit voorstel is de invoering van non-conviction based confiscation (NCBC) via de Wet confiscatie criminele goederen, waar wij in Vaklunch #400 al aandacht voor vroegen. Deze wet zou het mogelijk maken wederrechtelijk verkregen voordeel te ontnemen zonder een daaraan voorafgaande veroordeling. De Raad voor de Rechtspraak stelt in zijn advies kritische kanttekeningen bij dit voorstel en drukt de wetgever op het hart substantiële wijzigingen aan te brengen. En terecht: de voorgestelde NCBC-procedure is wat ons betreft onnodig en onwenselijk.LEES VERDER

#451: “Weg met onzinbeslag”

Dat het Openbaar Ministerie vrij ijverig is met het leggen van beslag zullen veel advocaten wel herkennen. Als het gaat om het opheffen van die beslagen is die ijver echter nergens meer te bekennen. Het lijkt soms alsof officieren van justitie het moeilijk vinden een beslissing te nemen op een verzoek van de verdediging om het beslag (gedeeltelijk) vrij te geven. Hoewel we met z’n allen bijna gewend zijn geraakt aan deze vreemde situatie, blijken er toch ook officieren van justitie te zijn die aanleiding zien om deze praktijk te veranderen. “Weg met onzinbeslag”, zo luidt het veelbelovende artikel in het tijdschrift Opportuun. LEES VERDER

#446: Wanneer wordt witte was bont?

De relatie tussen de delicten witwassen en valsheid in geschrifte blijft voor interessante jurisprudentie zorgen. In welke situatie kan een vals geschrift als gronddelict voor witwassen kwalificeren en wanneer is het valse geschrift wellicht eerder een middel om de herkomst van de gelden te verhullen? Hierover schreven mr. An Klaasse en mr. Judith de Boer een uitgebreid artikel ‘Een onvervalst causaal verband?’ in Delict en Delikwent. Ook in Vaklunches #420 en #370 schreven wij over dit onderwerp. Een recent arrest van de Hoge Raad gaat ook over dit onderwerp en dit brengen wij in deze Vaklunch graag onder de aandacht.LEES VERDER

#425: Daar plukt u de vruchten van

Op een strafrechtelijke veroordeling wegens fraude volgt tegenwoordig regelmatig een ontnemingsvordering. De ontnemingsmaatregel biedt een makkelijke mogelijkheid om het voordeel dat de veroordeelde door middel van het strafbare feit heeft behaald, af te pakken en aan de staat te doen toekomen. De hoogte van het te ontnemen bedrag wordt na de veroordeling (naar schatting) in een afzonderlijke procedure door de ontnemingsrechter vastgesteld. Deze procedure kan ook parallel lopen aan de inhoudelijke behandeling van de strafzaak. Het vaststellen van het te ontnemen bedrag hoeft geen ingewikkelde exercitie te zijn, maar in de praktijk kan onderschatting van deze procedure juist leiden tot onoplettendheid, die meestal niet in het voordeel van de veroordeelde uitvalt.LEES VERDER

#284: Ontnemingsvorderingen en betalingsverplichtingen

Na twee Vaklunches over ontneming kan een derde natuurlijk niet uitblijven; een ontnemingsdrieluik. Na ontnemingsvorderingen en faillissementen en ontnemingsvorderingen en fiscaliteiten, zijn deze week ontnemingsvorderingen en betalingsverplichtingen aan de beurt. Op 29 mei 2018 heeft de Hoge Raad een helder arrest gewezen over de mogelijkheid om de betalingsverplichting van een ontnemingsvordering hoofdelijk op te leggen. Over dit onderwerp schreven wij ook in Vaklunch #159.LEES VERDER

#283: Ontnemingsvorderingen en fiscaliteiten

Deze week gaat de Vaklunch opnieuw over de ontnemingsvordering. Maar dit keer over enige aspecten van de fiscale behandeling van een ontnemingsvordering. De vraag is: hoe ga je om met een ontnemingsvordering in je belastingaangifte? De Belastingkamer heeft hier op 18 mei 2018  een uitspraak over gedaan die recent is gepubliceerd.LEES VERDER

#222: What’s done is done?

De Hoge Raad is er maar druk mee: de verbeurdverklaring. In golven komen de speerpunten voorbij in de jurisprudentie van de Hoge Raad. Daar waar bijvoorbeeld het medeplegen (voor nu) in een wat rustiger vaarwater is gekomen, blijkt de verbeurdverklaring nog altijd een hot issue. In onze Vaklunches hebben wij hier ook regelmatig aandacht aan besteed, bijvoorbeeld in Vaklunch #167, #194 en #210. De procespartijen blijken de door de Hoge Raad uitgezette kaders nog niet altijd in de vingers te hebben, maar ook in de recente arresten houdt de Hoge Raad voet bij stuk. Verbeurd is dus niet altijd verbeurd.LEES VERDER

Loading new posts...
No more posts