#244: Witwassen met belastingaangiften?
In een onderzoek genaamd Budget bestond een verdenking van fraude met zorgkosten. Het verwijt was dat valse facturen werden opgemaakt door zorgaanbieders in die zin dat daarop meer uren in rekening werden gebracht dan dat er zorg was verleend. Ter onderbouwing van die facturen zou gebruikt zijn gemaakt van valse zorgroosters waarop een te hoog aantal uren zorg zou zijn vermeld en deze zouden zijn voorzien van valse handtekeningen. Op deze manier zou zijn geprobeerd te doen voorkomen dat de vermelde zorg daadwerkelijk was verleend en op basis van deze facturen zou een te hoog bedrag aan AWBZ-gelden zijn uitgekeerd aan de zorgaanbieders. Het verkregen geld zou vervolgens zijn witgewassen. Met name de bewezenverklaring door het Hof dat sprake is van witwassen van illegale inkomsten door die op te geven in de aangifte inkomstenbelasting is opmerkelijk en de moeite waard om te bediscussiëren.Het Hof acht het wettig en overtuigend bewezen dat valse facturen zijn opgemaakt, in die zin dat daarop structureel meer uren in rekening werden gebracht dan er zorg was verleend. Het verkregen geld is volgens het Hof vervolgens witgewassen. Het bewijs van witwassen bestaat uit twee onderdelen: i) een auto en een huis zijn (deels) gefinancierd met uit misdrijf verkregen gelden en niet meer valt na te gaan of en zo ja in welke mate daarbij vermenging met legaal verkregen gelden heeft plaatsgevonden. Dat deze uitgaven een lening van het bedrijf aan de verdachte betroffen, is voor de vraag of sprake is van witwassen niet van belang volgens het Hof. ii) de inkomsten uit de te veel gefactureerde uren zijn opgenomen in de aangiften inkomstenbelasting.
Met name het tweede onderdeel is opmerkelijk. De verdachte heeft aangevoerd dat inkomstenbelasting is afgedragen over de teveel gefactureerde uren. Het Hof grijpt deze uitlating aan om tot een veroordeling van witwassen te komen. Het overweegt namelijk dat door het opnemen van deze inkomsten – die een criminele herkomst hebben – in de aangiften deze inkomsten daarmee van een legale status zijn voorzien. De fiscale opgave van die inkomsten is volgens het Hof aan te merken als het ‘verhullen van de ware herkomst ervan’.
Bij deze overweging kunnen de nodige kanttekeningen worden geplaatst. De inkomsten hebben ons inziens door het indienen van de aangiften niet een legale status gekregen. De fiscaliteit is immers amoreel. Zo overwoog de Hoge Raad in een arrest van 20 juni 1951[1]:
“dat in het algemeen de vraag, of inkomsten rechtmatig dan wel onrechtmatig zijn toegevloeid, voor de heffing van de inkomstenbelasting, welke het feitelijk genoten inkomen wil treffen, irrelevant is”.
Dat betekent dat voordelen die worden behaald met criminele activiteiten op normale wijze in de belastingheffing worden betrokken en krijgen de inkomsten door het opnemen daarvan in de belastingaangiften geen legale status. Een belastingaangifte leent zich ons inziens daardoor niet om de herkomst van inkomsten te verhullen of verbergen.
Heb je vragen over het voorgaande of wil je hierover van gedachten wisselen met ons? Neem dan contact op met boezelman@hertoghsadvocaten.nl of boer@hertoghsadvocaten.nl.
[1] HR 20 juni 1951, B. 9055.
No Comments